Totale Perfecte Schoonheid
Terwijl ik hier ga zitten
Rug tegen het harde schors aan Ochtend dauw zuigt zich in mijn broek Het hert sluipt stil voorbij De kevers beroeren zich ondergronds De specht zoekt naar eten Al het leven Start langzaam de dag Het mos kruipt verder op De eerste zonnestralen Prikken door de takken heen En raken mijn bedekte benen Als ik ga liggen En omhoog tuur Bijna de perfectie zelf Het bos leeft en eet Neemt en geeft Totale perfecte schoonheid |
About the author:
This poem is written by Pep, 2024
First and last photo by Pep, middle photo by Chivo
This poem is written by Pep, 2024
First and last photo by Pep, middle photo by Chivo